Jan Theun van Rees tijdens de openingsspeech in Kunsthal 45:
“..u ziet een aantal latjes die lijken op intensief gebruikte roerstokjes van een huisschilder. Elk stokje stelt echter de horizon voor. De horizon in een schilderij is altijd een heel gedoe. Het is het raakvlak tussen lucht en zee, een overgangsgebied en misschien wel het spannendste deel van het zeegezicht, zoals de vlakken van Rothko in elkaar overgaan.
Deze stokken concentreren zich op dat wat immaterieel is, de overgang tussen lucht en water. Het zijn geen schilderijen van de horizon, het zijn objecten die verbeelden wat zich op dat grensvlak afspeelt.”